ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း

တစ္ခါက လူေတြကို အရမ္းကူညီတတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ
ေသဆံုးျပီးေနာက္ ေကာင္းကင္ဘံုေရာက္ျပီး နတ္သားျဖစ္သြား
ခဲ့တယ္။ နတ္သားျဖစ္သြားသည့္တိုင္ သူဟာ လူ႔ျပည္ကိုဆင္းျပီး
လူေတြကို အကူအညီေတြ ေပးခဲ့ျပန္တယ္။ လူေတြဆီကေန
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရနံ႔ေတြ ႐ႈ႐ႈိက္ႏိုင္ဖို႔ သူေမွ်ာ္လင့္ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔မွာ နတ္သားဟာ အခက္အခဲၾကံဳေနပံုရတဲ့ လယ္သမား
တစ္ဦးနဲ႔ ဆံုခဲ့တယ္။ လယ္သမားက နတ္သားကိုေတြ႔တာနဲ႔
"ကြ်န္ေတာ့္အိမ္ကကြ်ဲ ေသသြားလို႔ လယ္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္
ဆက္မထြန္ႏိုင္ျဖစ္ေနပါတယ္" လို႔ ရင္ဖြင့္တယ္။

လယ္သမားစကားကို ၾကားေတာ့ နတ္သားက သန္မာတဲ့
ကဲြ်တစ္ေကာင္ ဖန္ဆင္းေပးလိုက္တယ္။ လယ္သမားဆီက

ေန ေပ်ာ္ရႊင္ရနံ႔ကို နတ္သား႐ႈ႐ႈိက္လိုက္မိတယ္။ေနာက္တစ္
ေန႔မွာ နတ္သားက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ထိုင္ေငးေနတဲ့
လူတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုျပန္တယ္။ နတ္သားကုိေတြ႔ေတာ့
အဲဒီလူက "ကြ်န္ေတာ္ေငြေတြ လူလိမ္လို႔ ကုန္ျပီဗ်ာ၊ ရြာျပန္ဖို႔
လမ္းစရိတ္မရွိလို႔ပါ" လို႔ ေျပာေတာ့ နတ္သားက သူ႔အတြက္
လမ္းစရိတ္ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီလူဆီက ေပ်ာ္ရႊင္ရနံ႔က
နတ္သားဆီကို လြင့္လာခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔မွာ နတ္သားဟာ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးကို ေတြ႔ျပန္တယ္။
ကဗ်ာဆရာက ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိ ေခ်ာေမာျပီး၊ ေငြေၾကးလည္း
ျပည့္စံုသလို၊ လွပတဲ့ဇနီးတစ္ဦးကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားတယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီကဗ်ာဆရာ မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။

ကဗ်ာဆရာကို နတ္သားက "ဘာေၾကာင့္မေပ်ာ္သလဲ?
ဘာမ်ားကူညီရမလဲ?" လို႔ေမးေတာ့ ကဗ်ာဆရာက "ကြ်န္ေတာ့္မွာ
ဘာမဆိုရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုပဲ လိုအပ္ေနတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ကို ေပးႏိုင္မလား?" လို႔ နတ္သားကို ျပန္ေမးတယ္။

"ေပးႏိုင္ပါတယ္။ အလိုရွိတာ ေတာင္းဆိုပါ" လို႔ နတ္သားဆိုေတာ့

"ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ကြ်န္ေတာ္လိုအပ္ေနတယ္" လို႔ ကဗ်ာဆရာက
ေျပာပါတယ္။

ကဗ်ာဆရာ စကားေၾကာင့္ နတ္သားအခက္ေတြ႔သြားခဲ့တယ္။
တေအာင့္ၾကာမွ "ေကာင္းျပီ" ဆိုျပီး ကဗ်ာဆရာပိုင္ဆိုင္သမွ်
အားလံုးကို ယူေဆာင္သြားခဲ့တယ္။

ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈကို ယူသြားတယ္၊ ဥစၥာပစၥည္းေတြကို
ယူသြားတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ရုပ္ရည္ကို ယူသြားတယ္၊ ဇနီးေခ်ာရဲ႕
အသက္ကိုယူျပီး နတ္သားထြက္သြားခဲ့တယ္။ တစ္လၾကာျပီးေနာက္
ကဗ်ာဆရာဆီ နတ္သားျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ
ကဗ်ာဆရာက ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ လဲေလ်ာင္းျပီး ဆာေလာင္လို႔
ေသလုေမ်ာပါး ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ နတ္သားက ကဗ်ာဆရာကို
အရာအားလံုးျပန္ေပးျပီး ထြက္သြားခဲ့တယ္။

လဝက္ေလာက္ေနျပီ ကဗ်ာဆရာကို နတ္သားသြားၾကည့္ျပန္တယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ ကဗ်ာဆရာက ဇနီးသည္ကို ေပြ႔ဖက္ျပီး နတ္သားကို
ေက်းဇူးတင္ေနခဲ့တယ္။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြကို သူရခဲ့လို႔ပါပဲ....

အထီးက်န္ဆန္ခဲ့ဖူးသလား?
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့ အရသာကို ခံစားခဲ့ဖူးသလား?
အထီးက်န္တယ္၊ ေပ်ာ္ရႊင္တယ္ဆိုတာ ႏိႈင္းယွဥ္မႈေတြကိုျပတဲ့
နာမဝိေသသနေတြျဖစ္တယ္။ အထီးက်န္တာကို မခံစားဖူးရင္
ေပ်ာ္ရႊင္တဲ့အရသာကို ဘယ္လာခံစားတတ္မလဲ? လူေတြက
လည္း လူေတြပါပဲ.. လက္လြတ္ရခါနီးမွ၊ လက္လြတ္သြားမွ
တန္ဖိုးထားရေကာင္းမွန္း သိေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းက ကိုယ္နဲ႔အနီးဆံုး ေနရာမွာ အျမဲရွိေနခဲ့ပါတယ္။

ဗိုက္အရမ္းဆာတဲ့အခ်ိန္ ေခါက္ဆဲြေျခာက္ေလးတစ္ထုပ္
ရွိတာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပဲ
အရမ္းေမာပန္းႏြမ္းနယ္တဲ့အခ်ိန္ ေက်ာခင္းစရာ ေနရာ
ေလးတစ္ခုရွိတာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပဲ
အားရပါးရ ငိုေနတဲ့အခ်ိန္ ေဘးမွာရွိတဲ့ လူတစ္ေယာက္က
တစ္ရူးေလးတစ္ရြက္ ကမ္းေပးလာတာလဲ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပဲ

မနက္ႏိုးလာတာနဲ႔ လွပတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ကို ေတြ႔ႏိုင္တာလဲ
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းပါပဲ။

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမွာ တိက်တဲ့ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြ မရွိခဲ့ဘူး။
သာမန္ကိစၥေလး တစ္ခုလည္း ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ေပးေဆာင္
ႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္အထိ ေပ်ာ္ရႊင္သလဲ? ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရဲ႕
အတိုင္းအတာကို ကိုယ့္ရဲ႕ေရာင့္ရဲတဲ့စိတ္နဲ႔ပဲ ခန္႔မွန္းဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းတို႔ရဲ႕ စိတ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ျပည့္ေနခဲ့ျပီလား?
ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ပ်က္ျခင္းေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့သလား?

ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ တံခါးလာေခါက္တဲ့အခါ ကိုယ့္ရင္ခြင္တံခါးကို
က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ထားေပးပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ ကိုယ့္ရင္ဘတ္ထဲ
အလံုးအရင္းနဲ႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ပါေစ....

ႏိုင္းႏိုင္းစေန ေပ်ာ္ရႊင္ခံစား ဘာသာျပန္သည္။